Ύπνος

Ενώ εσύ κοιμόσουνα..

Εγώ ζωγράφιζα θάλασσες στων ματιών σου το γαλάζιο και ήλιους στων χειλιών σου το κόκκινο.

Όπως τα παιδιά σε κρατούσα απο το χέρι μην σκοντάψεις μέσα στα σκοτάδια από τις σκέψεις σου.

Σε νανούριζα στον λαιμό μου προσπαθώντας να κολλήσω όλα σου τα κομμάτια από τον σπασμένο σου εαυτό και να σκουπίσω κάθε δάκρυ από των βλεφάρων σου την άκρη.

Μπορούσα να φτιάχνω απο το ελάχιστο, πύργους και όμορφα κάστρα να κατοικήσει η αγάπη μας.

Ενώ εσύ κοιμόσουνα..

Έβαζα το αυτί μου πάνω στην καρδιά σου να ακούω τον ρυθμό της για να κοιμίζω την δική μου καρδιά.

Γύριζα μεσα στον ύπνο μου σε κοιτούσα και πονούσα.
Πονούσα που δεν μπορούσες να δεις με πόση λατρεία σου φιλούσα το μέτωπο,τα βλέφαρα τα χέρια,τον ώμο.
Τοσο πολύ σε αγαπούσα τις ώρες που κοιμόσουν.

Ενώ εσύ κοιμόσουν..

Κομμάτιαζα την νύχτα σε χιλιάδες σκοτάδια για να σε κρατήσω ακομα περισσότερο κοντά μου.

Έσπαζα όλα τα ρολόγια μέσα στο σπίτι για να  σε κρατήσω λίγο ακόμα κοντά μου.

Κουρέλιαζα τον εγωισμό μου και τσαλακωνόμουνα κάθε φορά που μια αχτίδα ηλίου περνούσε μεσα απο τα μισόκλειστα παράθυρα και έπρεπε να φύγεις.

Ενώ εγώ κοιμόμουνα..

Οι μοίρες μου  χόρευαν πάνω σε ένα ματωμένο μονοπάτι και μου έγνεφαν με ένα μαντήλι..
"Ξύπνα..
Όνειρο ζεις"..
Και ξύπνησα ..Μόνη..
Μεσα στη θάλασσα από τα κλάματα μου.

~Ενώ εσύ  κοιμόσουν~

Μπέττυ Κούτσιου