Γκρεμός

Σκέφτομαι να βαφτίσω έναν θάνατο με το όνομα σου.
Να μην πεθαίνει ποτέ, να είναι καταδικασμένος να τρελαίνεται από τον πόνο και όμως να μην ξεψυχά!
Να υποφέρει σαν εγκληματίας που του στερήσανε την απολογία και να μην βγαίνει η ψυχή του.

Σκέφτομαι να τραβήξω χειρόφρενο στην άκρη ενός γκρεμού, να φωνάξω δυνατά όλα τα κρίματα σου και μόλις ο αντίλαλος πάψει να κλείσω τα μάτια και να λυτρωθώ.
Να σε αφήσω για μια ζωή με σακατεμένες ενοχές και τύψεις μήπως έκανες λάθος που δεν πίστεψες ποτέ σε εμένα όσο πίστεψα εγώ σε εσένα.
Να χαϊδεύουνε κάθε που νυχτώνει οι μύτες των ποδιών σου το τελευταίο χαλικάκι στην άκρη αυτού του γκρεμού ,κι όμως εσύ να καταφέρνεις να  γυρίζεις πίσω στην ζωή και τις αναμνήσεις μας.
Να φλερτάρει το μυαλό σου με την παράνοια  και να καταλήγει στον δεύτερο μεγάλο θάνατο της λογικής..
Την αμφιβολία.

Σκέφτομαι όλα αυτά καθισμένη ήδη στο αυτοκίνητο και ανάβοντας ένα απο τα αγαπημένα σου τσιγάρα.
Και μετά θυμάμαι πόσο πολύ φρικτά σε αγαπώ..
Ανυπολόγιστα από την ζωή και τον θάνατο..

Σκέφτομαι ότι έχει σκοτεινιάσει και εάν θα  κρυώνεις άραγε.Αν θα έχεις ντυθεί καλά..
Πάντα ήσουνα απρόσεχτος και αφηρημένος όταν ήσουνα μόνος σου αγάπη μου..
Αυτά Σκέφτομαι..
Κλαίγοντας.

Μπέττυ Κούτσιου

  ~Γκρεμός ~