Παράθυρα στο σκοτάδι.

Κανένα κλειδί δεν ανοίγει την πόρτα μου και εδώ μέσα πεθαίνω απο ασφυξία!Καμία έξοδος δεν φαίνεται και κανένα παράθυρο δεν έχω ξεχάσει ανοιχτό!Πνίγομαι μέσα στην ίδια μου την ζωή,και εκείνη με πετάει έξω με ταχύτητα υψηλή.Πού και πού μια αχτίδα ήλιου έρχεται κλεφτά και μου ζεσταίνει την καρδιά.Απορώ ,πώς την βρίσκει ,αφού έχει χάσει ήδη το σχήμα της.Μόλις σκοτεινιάσει πάλι παγώνω και εσύ δεν έχεις φανεί.
Ξημερώνει ή βραδιάζει πιά,δεν έχει καμία σημασία.Άλλωστε μέσα από την φυλακή των ματιών μου πάντα νύχτα είναι .Αν δεν βλέπω εσένα μόνο σκοτάδι νιώθω!

Δυο νεκροί μέσα μου κάθε βράδυ!
Εγώ και εσύ..
Ένα βράδυ πρέπει να αποφασίσω ποιόν από τους δύο μας θα αφήσω να ζήσει και ποιόν θα χωρέσω στον  άδειο τάφο της καρδιάς μου.
Ένα βράδυ από αυτά που θα έρθουνε,πρέπει να θυσιάσω τον πιο αδύναμο και να ελευθερώσω τον πιο δυνατό!
Αυτόν που την επόμενη μέρα το πρωί δεν θα χρειαστεί να ψάξει για το άλλο του μισό.
Αυτόν που θα είναι ολόκληρος νεκρός..
Και όχι σχεδόν ζωντανός!

~  Παράθυρα στο σκοτάδι ~

Μπέττυ Κούτσιου